ترجمه شعر پاییز ماموستا گوران

پائیز
پائیز
عروس موی زرد
من غمگین و تو رنجیده
هر دو هم‌دردیم
من اشکم و تو بارانی 
من نفسم و تو باد سردی
من اندوه و تو ابر گریانی
پائیز
 پائیز 
سینه و گردن عریان
من غمگین و تو رنجیده
هر دو با هم
هرگاه که گلی پژمرده شود
ما می‌گرییم
آنگاه که درختی از ریشه‌اش جدا شود
ما می‌گرییم
پرندگان که کوچ می‌کنند ما می‌گرییم 
گریه کن 
اشک‌هامان را نزداییم
هرگز
هرگز
پائیز
 پائیز

پاییز ماموستا گوران

              پاییز! پاییز!

               بووکی پرچ زەرد،

              من مات ، تۆ زیز:

               هەردوو هاو دەرد!

              من فرمێسکم ،تۆ بارانت؛

               من هەناسه م، تۆ بای ساردت؛

              من خەم، تۆ هەوری گریانت

              دوایی نایە:دادم ،دادت،

             هەرگیز ،هەرگیز،

              پاییز!پاییز!

              پاییز!پاییز!

            شان و مل ڕووت،

            من مات ،تۆ زیز،

            هەردووکمان جووت،

            هەرچەند گوڵ سیس ئەبی بگریین

             ئاڵتوونی دار ئەڕژێ بگریین،

             پۆلی باڵدارئەفڕێ بگریین،

            بگریین...بگریین...چاومان نەسڕین،

               هەرگیز ،هەرگیز،

                                 پاییز! پاییز!