ئه گر چی شه و دره نگه ساقی بوم تیکه که میکی تر
که وا ئه مشه و سه ر ی هه لدا له نا خمدا خه میکی تر
له باده ئه م ژه مه تیر که منی تینوی جگه ر سووتاو
به چی دیاره که ده یبینم شه ویکی تر ژه میکی تر
ئه ونده ده رده دارو بی په ر ستارم که پیم وایه
له سه ر کیکی ته مه ن هه ل ناکری تازه شه میکی تر
گه لیکم روژگاری تال و شیرین رابوارد ئاخو
مه رگ مه ودا ده دا دیسان ببینم سه ردمیکی تر!
م .ش .هیمن
ئیواره یه و چاوه کانم چاوه روانی هاتنی تون
ئیوا ره یه و بیرم ده م باته وه به ره و جیژوانی کون
ئیواره یه و خور هینده ی نه ماوه بگات ئاوا بون
ئیواره یه و هه زاز یادت به میشکی جه نجالم داچون
گویم هه ل خستوو وه کو فه رشی بو بیستنی هه نگاوی پیت
ئیوا ره یه و هه ستی ده لی که ده نگی هه ناسه ی ئارامی تو دیت
ئیواره یه و که شتیکان گه یشتنه وه باوه شی که نار
له گه ل یه کتر ئاش بونه وه زه ریا و روبار
ئیواره یه و هه وریکی ره ش ئاسوی منی داپوشیوه
ئیواره یه و بیری هاتنت چاشیوی ره شی پوشیوه
ئیواره یه و من و ته نیایی رویشتین به ره و مالی روخاوی شه و
ئیواره یه و ئیواره کان یه ک یه ک تیپه ر بون به بی ئه و........ئه ییوب
وه ره ساقی که بیزارم که بیزارم له بیداری و وشیاری
له میژ ساله چاوه روانم به هیوای هاتنی یاری
گه لی جاران فریوم خوارد به خه نده ی پر فه ریب
خه م و ده دردی له بو من بو عیشوه ی یاری بو ره قیب
دلی گریان و چاوی ته ر!بله ی یاران چی بی د لیل؟
هه وه س بازان سه ر بلند و کاروانی ئاشقان زه لیل
وه ره ساقی به قوربانی شه رابی کونی پر سه برت
به قوربانی دو چاوانت به قوربانی پیاله و ده فرت
دلی من ئه م شه و کلوله و برینم پر ئیشه و ژان
له مه ستی دا بم دوینه تا سه رده که وی به ربه یان
وه ره ساقی بم ده خه لاس ئه له م ژیانه پر له مه رگه
بده خه نجه ر له سینه ی من و له له تی که ئه م جه رگه...........
به شی ره ش....وه کو مه ستی که مه ستی دی دام ده پوشی
یادت دیت وه ک خه نجه ر بو کوشتنم تی ده کوشی
من و مه یخانه جی ماوین به بی ساقی و به بی یاران
دلم ته نگه بو دیتنه و ه ت وه کو زه وی له بو باران
له چولگه ی شه و له ناو ریگایه کی تاریک و بی ده نگ
ده رویشتم له گه ل شوشه یه ک خالی و بی ره نگ
تی په ر ده بو له به ر چاوم ته مه نی پر له ته نیایی
به کوچه ی چولی یادم دا گوزه راوه بی وه فایی
ئه ترسام و ئه گریام ده ست له ئه ستوی خه ویکی ره ش
له ئاوا بونی شه و دا بی تو من هه ر شه وم بو به ش... هیچ نه ماوه.....بی وه فایی دنیایه که منی له باوه ش گرتوه
له نیو تاریکخانه ی دلم بزه و پی که نین مردوه
که س نازانی ئازاری من چلون دلمی پیر کردوه
چیژی ئازاری بی که سی دلی شیتمی تیر کردوه
باوه ر ناکه م له مه و به دوا چاوه کانم روشنایی ببینه وه
شه ویک له لانکی ئارامی هیوا و ژیان بین ودلم بدوین نه وه
هه ر روژ لاپه ریک له ژیانم به ده ستی خه م ره ش دبیته وه
ئیتر یادی جاران و خه نده ی ده م ئیواران له دنیاما ده سریته وه
زور حه ز ئه که م پاشی مه رگم بم سوتینن له به رده می چاوه کانت
با تیر سه یری مه رگم بکه ی و ئوقره بگری له ناو خه ونه خاوه کانت
ئاخ حه ز ئه که م بروم ته نیا لیره
نازانم بوچی دلم به دنیای ته نیایی فیره
عجب صبری خدا دارد
عجب صبری خدا دارد !
اگر من جای او بودم .
همان یک لحظه ی اول ،
که اول ظلم را می دیدم از مخلوق بی وجدان ،
جهان را با همه زیبایی و زشتی ،
به روی یکدگر ، ویرانه می کردم .
□
عجب صبری خدا دارد !
اگر من جای او بودم .
که در همسایه ی صد ها گرسنه ، چند بزمی گرم عیش و نوش می دیدم ،
نخستین نعره ی مستانه را خاموش آن دم ،
بر لبِ ، پیمانه می کردم .
□
عجب صبری خدا دارد !
اگر من جای او بودم .
که می دیدم یکی عریان و لرزان ، دیگری پوشیده از صد جامه ی رنگین ،
زمین و آسمان را
واژگون ، مستانه می کردم .
□
عجب صبری خدا دارد !
اگر من جای او بودم .
نه طاعت می پذیرفتم ،
نه گوش از بهر این بیداد گر ها تیز کرده ،
پاره پاره در کف زاهد نمایان ،
سبحه ی ، صد دانه می کردم .
□
عجب صبری خدا دارد !
اگر من جای او بودم .
برای خاطر تنها یکی مجنون صحرا گرد بی سامان ،
هزاران لیلی ناز آفرین را کو به کو ،
آواره و دیوانه می کردم .
□
عجب صبری خدا دارد !
اگر من جای او بودم .
بگرد شمع سوزان ِ دل عشاق سرگردان ،
سراپای وجود بی وفا معشوق را ،
پروانه می کردم .
□
عجب صبری خدا دارد !
اگر من جای او بودم .
به عرش کبریایی ، با همه صبر خدایی ،
تا که می دیدم عزیز نابجایی ، ناز بر یک ناروا گردیده خواری می فروشد ،
گردش این چرخ را
وارونه ، بی صبرانه می کردم .
□
عجب صبری خدا دارد !
اگر من جای او بودم .
که می دیدم مشوش عارف و عامی ، ز برق فتنه ی این علم ِ عالم سوز مردم کش ،
به جز اندیشه ی عشق و وفا ، معدوم هر فکری ،
در این دنیای ، پر افسانه می کردم .
□
عجب صبری خدا دارد !
چرا من جای او باشم .
همین بهتر که او خود جای خود بنشسته و ، تاب تماشای تمام زشتکاری های این مخلوق را دارد
وگرنه من به جای او چو بودم ،
یک نفس کی عادلانه سازشی ،
با جاهل و فرزانه می کردم .
عجب صبری خدا دارد ! عجب صبری خدا دارد !